بررسی رفتار مخلوط های ماسه الیاف پلی پروپیلن مسلح به ژئوسنتتیک ها (ژئوگرید – ژئوتکستایل)

خاک به عنوان یک محیط دانه ای طبیعی حاصل از فرسایش و دگرگونی سنگ‏ها قابلیت تحمل نیروهای کششی را نداشته و در مقابل بار تغییر شکل می‏دهد. لذا در بسیاری شرایط در اثر اعمال نیروهای مختلف طبیعی و یا ناشی از سازه‏ها دچار گسیختگی شده و یا نشست می‏کند. لذا برای تقویت خواص مکانیکی از عناصری نظیر الیاف مصنوعی استفاده می‏شود. در این تحقیق آزمایش های برش مستقیم مقیاس بزرگ به ابعاد 17×30×30 با استفاده از مخلوط ماسه و الیاف پلی پروپیلن با درصد های وزنی 02/0، 05/0 و 1/0 به صورت های مسلح با ژئوسنتتیک ( ژئوگرید و ژئوتکستایل ) و غیر مسلح انجام شده است. به منظور تسلیح خاک از دو نوع ژئوگرید و یک نوع ژئوتکستایل نبافته استفاده شده است. نتایج نشان دادند که افزودن الیاف سبب افزایش تنش برشی پسماند می گردد و نشان دهنده تغییر رفتار خاک از حالت ترد به حالت نرم می باشد و تحت یک تنش قائم خاص، با افزایش درصد الیاف تا مقداری مشخص (که این مقدار در هر تنش قائم متفاوت می باشد)، تنش برشی حداکثر ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد. همچنین با افزایش درصد الیاف تا 02/0 درصد زاویه اصطکاک افزایش می یابد و با افزایش بیشتر درصد الیاف زاویه اصطکاک کاهش می یابد. حد اکثر مقاومت برشی و زاویه اصطکاک سطح تماس برای نمونه های ماسه – الیاف مسلح به gg1 و در درصد الیاف 02/0 حاصل گردید. واژه های کلیدی : خاک مسلح، ماسه، الیاف پلی پروپیلن، آزمایش برش مستقیم، ژئوسنتتیک، درصد الیاف